เนื่องในวันนี้เป็นวันแห่งความรัก ผมเองก็ไม่มีอะไรจะให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ชาว MF ..... จะมีก็แต่ความรักและห่วงใยเท่านั้น ^^ วันนี้ผมนำบทความดีๆ มาฝาก ส่วนมากบทความที่พบเห็นในวันวาเลนไทน์จะเป็นการสื่อรัก การบอกรักซะมากกว่า แต่ผมขอแหวกแนวนิดนึง ขอเสนอคำพูดง่ายๆ ที่ทำให้ความรักยืนยาวก็แล้วกัน ถ้าพร้อมแล้วก็ไปอ่านกันเลย!
การขอโทษก็เป็นการแสดงความรับผิดชอบในสิ่งที่เราทำลงไป ถึงแม้จะไม่มีเจตนาก็ตาม
เรามาเล่นเกมภาษากันหน่อยดีกว่าครับ คำไหนที่เราอ่านออกเขียนได้แต่พูดยาก ผมว่าคนทั่วโลกน่าจะเป็นคล้าย ๆ กัน เฉลยเลยดีกว่า (เพราะขี้เกียจรอ) มี 2 คำครับ นั่นก็คือ "ขอโทษ" กับ "ขอบคุณ" คำแรกพูดยากเพราะมันเสียศักดิ์ศรี คำหลังพูดยากเพราะเราใกล้ชิดกันจนลืมใช้ไปเลยไงคะ
คู่รักที่มีความผูกพันสนิทสนมอย่างลึกซึ้งน่าอิจฉา จากคนอื่นกลายเป็นคนกันเอง ถ้าความกันเองมีมากจนล้ำเส้นอีกฝ่ายหนึ่งบ่อย ๆ ก็จะทำให้เกิดเป็นความเคยชิน เราจะทำตัวตามสบายเต็มที่เมื่ออยู่กับคนที่สนิทมาก ๆ และจะรู้สึกว่าการขอบคุณหรือขอโทษเป็นเรื่องของมารยาท ไม่จำเป็นต้องใช้กับคนใกล้ตัว กลายเป็นว่าพูดไปก็กระดากปากเปล่า ๆ
อย่าคิดว่าจะขอบคุณทำไมเรื่องขี้ผง ทำไปเถอะครับแล้วจะดีเองขอบอก เพราะการเอ่ยปากพูดหรือแสดงให้เขารู้ว่า เราขอบคุณในสิ่งดีๆที่เขาทำให้เรา ไม่ว่าจะมาในรูปสิ่งของ หรือการที่เขาดีกับเรา จะทำให้เขารู้สึกว่าเราเห็นคุณค่าในสิ่งที่เขาทำ ซึ่งจะช่วยให้ความสัมพันธ์ระหว่างกันแนบแน่นขึ้นกว่าเดิม
คราวนี้ก็มาถึงการขอโทษตามชื่อเรื่องของเราดีกว่าครับ อยู่ด้วยกันร้อยวันพันปีไม่เคยได้พูดคำนี้ออกจากปากเลย เพราะเรามักจะคิดว่า ทะเลาะกันโกรธกันเดี๋ยวก็หายไปเอง อย่าลืมนะว่ามันไม่หายไปทุกเรื่องหรอกนะครับ
คำว่าขอโทษเนี่ยสำคัญขนาดนั้นจริง ๆ หรือ ความสัมพันธ์ของสองเราจะดื่มด่ำหรือดิ่งเหวด้วยคำสองคำนี้ใช่ไหม อยากรู้ลองฟังเรื่องราวชีวิตของ Beverly Engel ดูนะครับ
ตอนอายุ 35 ปี เธอตัดสินใจแน่วแน่ว่าต่อไปนี้จะตัดแม่ตัดลูกกับแม่โดยเด็ดขาด ไม่พูดไม่พบหน้ากันอีกเลยในชีวิตนี้ เพราะสะสมความเจ็บช้ำมานานแล้วว่า แม่ทำร้ายจิตใจต่าง ๆ นานา ความจริงทำเงียบ ๆ ก็แรงอยู่แล้ว เท่านั้นยังไม่สาแก่ใจเจ้าตัว เธอยังเขียนหนังสือ Divorcing a Parent เล่าประสบการณ์ให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตเธอบ้าง แล้วในหนังสือยังมีข้อแนะนำคนอื่น ๆ ด้วยว่าจะตัดขาดจากพ่อแม่ตัวเองอย่างไร เห็นชื่อหนังสือแล้วรู้สึกว่าเกรี้ยวกราดจริง ๆ ไม่รู้ว่าต้องเอาหนังสือแช่น้ำเย็นก่อนอ่านด้วยหรือเปล่า (ถ้าประสบชะตากรรมเดียวกับเธอ อย่าพยายามไปหามาอ่านเลยครับ แผ่เมตตาง่ายและดีต่อสุขภาพจิตกว่ากันเยอะ)
อยู่มาวันหนึ่ง แม่ของเธอก็โทรศัพท์มาพูดว่า "แม่ขอโทษ" เธอบอกว่าพอได้ยินคำนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่คั่งค้างอยู่ในใจทั้งความเจ็บแค้น ความโกรธ หรือความเกลียดแม่มลายหายไปในทันที เธอรู้ว่าแม่ต้องใช้ความกล้าหาญมากที่จะพูดคำ ๆ นี้ ออกมาอย่างจริงใจ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาแม่ไม่เคยขอโทษเลย เธอบอกว่าชีวิตไม่ใช่นิยาย แม่เธอก็ยังเป็นแม่คนเดิมไม่ได้เปลี่ยนแปลงตัวเองให้กลายเป็นแม่ดีเด่นไปในชั่วพริบตา แต่คำขอโทษของแม่ช่วยรักษาแผลใจ ประสานรอยร้าวในความสัมพันธ์ของแม่กับลูก และเปลี่ยนแปลงชีวิตของ Beverly ไปโดยสิ้นเชิง
แล้วเธอก็เขียนหนังสืออีกเล่ม ชื่อ The Power of Apology เพราะเวลานี้เธอเป็นคนที่รู้ซึ้งถึงอานุภาพของการขออภัยคนอื่นที่สุดคนหนึ่ง ไปเรียบร้อย ส่วนเล่มแรกไม่มีรายงานว่าเธอต้องไปกวาดคืนจากแผง หรือกลายเป็นว่าขายดีทั้งสองเล่มไปก็เกินคาดคะเน
หวังว่าเราคงไม่ได้ทำให้คนที่เรารักต้องรู้สึกเจ็บแค้นฝังลึกอย่างคุณ Beverly นะครับ เอ๊ะ หรือที่คุณกำลังหนาว ๆ ร้อน ๆ อยู่นี่ก็เพราะอาจจะทำอะไรผิดแล้วละเลยการขอโทษไปหรือเปล่า
ทำไมการขอโทษถึงยากนักหนาสำหรับเรา ก็มีหลาย ๆ อย่างปนกันน่ะนะครับ ทั้งไม่อยากเป็นผู้แพ้ กลัวเสียหน้า เสียเชิง กลัวเสียอำนาจหรือการยอมรับนับถือ และกลัวการยอมรับว่าตัวเราเองเป็นฝ่ายผิด ซึ่งความกลัวจำพวกนี้เป็นเรื่องที่เราเข้าใจผิดไปเอง การขอโทษสิครับคือความกล้าหาญและมีศักดิ์ศรี เมื่อขอโทษคนที่เรารัก เขาก็จะอภัยให้ คนที่เราขอโทษก็จะรู้สึกดีกับเรามากขึ้น แล้วถามตัวเองดูหน่อยว่าเราเป็นคนธรรมดาทำผิดบ้างจะเป็นไร เวลาคุณเจอคนประเภทข้าถูกอยู่คนเดียว แล้วรู้สึกว่าเขามีเสน่ห์น่าอยู่ใกล้ หรือเข้าวงไหนวงแตกฮือ
ถ้าการขอโทษไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเราอีกต่อไป หมายความว่าเรายอมตัวเองว่าไม่ใช่คนที่ถูกต้องเสมอและเป็นคนที่มีข้อบกพร่อง อยู่ในตัวบ้างเหมือนคนอื่น ๆ แล้วเรายังเป็นคนที่ยอมรับว่าตัวเองไม่ได้รู้อะไรดีไปทุกอย่าง ไม่ได้ถูกอยู่ตลอดเวลา เราจะรู้ ไม่รู้ หรือไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คนที่เรารักเจ็บช้ำน้ำใจหรอกครับ แต่ถ้าเมื่อใดที่เราทำผิดหรือพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูด ใครจะรู้ว่าเขาจะสะสมตะกอนไว้ทีละเล็กทีละน้อยหรือเปล่า ขอโทษกันเถอะ เพื่อช่วยให้เขารู้สึกสบายใจขึ้น
เวลาเราสองคนทะเลาะกัน ส่วนใหญ่เป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ประจำวัน เพราะฉะนั้นมันก็เลยไม่สำคัญว่าใครจะเป็นฝ่ายเริ่มหรือเป็นคนผิด การขอโทษเขาก่อนช่วยให้คืนดีกันง่ายกว่า ไม่โกรธกันนาน ๆ และรักกันมากขึ้น ทำไมต้องขอโทษในเมื่อไม่ใช่ความผิดของเราเลยแม้แต่น้อย เราไม่ได้ตั้งใจด้วยซ้ำ แต่เราใส่ใจในความรู้สึกของคนอื่น ถ้าการกระทำมีผลกระทบกระเทือนต่อเขา การขอโทษก็เป็นการแสดงความรับผิดชอบในสิ่งที่เราทำลงไป แม้ไม่มีเจตนาก็ตาม
เราอาจจะสรรหาวิธีขอโทษกันหลายแบบ ชวนพูดก่อน ให้คนอื่นช่วยง้อ ทำตลกกลบเกลื่อน หรือซื้อของขวัญให้ ฯลฯ แต่ถ้าเป็นเรื่องที่ซีเรียสจริงจัง อย่าใช้ทางอ้อมครับ การเอ่ยปากขอโทษอย่างตรงไปตรงมา แสดงถึงความรู้สึกสำนึกเสียใจจริง ๆ และความจริงใจนี่ละจะเป็นตัวช่วยให้ความโกรธในใจเขาหายไปหมดไม่เหลืออะไรไว้ ค้างคาอีกต่อไป
ถ้าพร้อมขอโทษเมื่อไหร่ เราก็ต้องพร้อมจะรับฟังความรู้สึกของเขา ปล่อยให้เขาพูดออกมา ถึงเราไม่อยากฟังความผิดของตัวเองเท่าไหร่นัก ก็ต้องทำใจน้อมรับความผิด แล้วขอโทษ เขาก็พร้อมจะให้อภัยเราเช่นกัน
ขอโทษกันให้บ่อยขึ้นอีกนิด เพื่อให้ชีวิตรักยืนยาวครับ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เป็นยังไงกันบ้างครับ สำหรับผม ผมคิดว่ามันค่อนข้างที่จะจริงนะฮะ บางครั้งเราอาจจะพูดคำว่า “ขอโทษ” กับ “ขอบคุณ” กับคนอื่นได้อย่างง่ายดาย แต่สองคำนี้กลับออกจากปากยากมาก เมื่อเราจะใช้พูดกับคนที่เรารัก อย่าคิดว่าการกอดคือการขอโทษ อย่าคิดว่าการซื้อของสักอย่างให้เป็นการขอโทษ บางครั้งสิ่งเหล่านั้นอาจจะไม่จำเป็นเลย เพราะสิ่งที่จำเป็นที่สุดคือ การขอโทษและสำนึกผิดอย่างแท้จริง ผมว่า ควรจะพูดสองคำนี้บ่อยๆ นะครับ พูดจนเป็นนิสัย
สุดท้ายนี้ขอให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ มีความสุขกับวันแห่งความรักนะครับ อ๊ะๆ! อย่าลืมแสดงความรักต่อผู้มีพระคุณด้วยล่ะ คุณพ่อ คุณแม่ หรือญาติพี่น้อง อาจจะรอดอกไม้จากคุณอยู่ก็ได้นะครับ จงอย่ามอบความรักในวันวาเลนไทน์ให้กับคนๆ เดียว แต่จงมอบความรักให้กับทุกคนในทุกๆ วัน (พูดอะไรของแกเนี่ย) บายครับ ^^//
[center]บ
เรื่อง: :: ขอโทษเพื่อรักษาความสัมพันธ์ให้ยืนยาว :: 
Mon Feb 14, 2011 4:05 pm
